Infekcja reguluje pro-rozdzielające mediatory, które obniżają zapotrzebowanie na antybiotyki

Mechanizmy leżące u podstaw tego, w jaki sposób infekcje bakteryjne przyczyniają się do aktywnego ustąpienia ostrego zapalenia, nie są znane. W tym miejscu przeprowadziliśmy transport leukocytów z wysięku i mediatoro-metabololipidomię zakażeń mysią otrzewną Escherichia coli z czasową identyfikacją czynników prozapalnych (prostaglandyny i leukotrieny) oraz wyspecjalizowanych mediatorów pro-rozdzielczych (SPM). W samorozpuszczalnych wysiękach E. coli (10(5) jednostek tworzących kolonie, cfu) dominującymi zidentyfikowanymi SPM były rezolwina ( Rv ) D5 i protektyna D1 (PD1), które po 12 godzinach były na znacznie wyższym poziomie niż w wysiękach z myszy o wyższym mianie E. coli (10(7) cfu). Myszy wolne od zarazków miały poziom endogennego  R vD1 i PD1 wyższy niż u myszy konwencjonalnych.

Każdy z R vD1 i  R vD5 (nanogramy na mysz) zmniejszał miana bakterii we krwi i wysiękach, hipotermię indukowaną przez E. coli i zwiększał przeżywalność, wykazując pierwsze działania  R vD5. W przypadku ludzkich neutrofilów wielojądrzastych i makrofagów,  każdy z R vD1,  R vD5 i PD1 bezpośrednio wzmacniał fagocytozę E. coli, a  R vD5 równoważył  panel  genów prozapalnych, w tym NF-κB i TNF-α. R vD5 aktywował  receptor R vD1, GPR RvD1 i antybiotyk cyprofloksacyna przyspieszył rozdzielczość, każde skracając przedziały rozdzielczości ( R (i)). R . kierowane przez hosta Działania vD1 wzmocniły działanie terapeutyczne cyprofloksacyny. W 10(7) cfu infekcji E. coli, SPM ( R vD1,  R vD5, PD1) wraz z cyprofloksacyną również nasilały odpowiedź przeciwdrobnoustrojową gospodarza . W zakażeniach skóry SPM zwiększały usuwanie wankomycyny przez Staphylococcus aureus. Wyniki te pokazują, że określone SPM są czasowo i w różny sposób regulowane podczas infekcji oraz że działają przeciwzapalnie, zwiększają szczelność i zmniejszają zapotrzebowanie na antybiotyki w celu usunięcia bakterii.

Ocena wielu metod testowych do wykrywania nowej grypy A (H1N1) w 2009 r. podczas epidemii w Nowym Jorku.

1. W odpowiedzi na nową epidemię grypy A H1N1 w rejonie miasta Nowy Jork, w ciągu 5 tygodni przekazano 6090 próbek od pacjentów w celu uzyskania łącznie 14 114 testów diagnostycznych wirusów, w tym szybkiego antygenu, bezpośredniej immunofluorescencji (DFA), hodowli wirusa i PC R . Niewiele wiadomo na temat wydajności testów służących do wykrywania nowego wirusa H1N1 na tle sezonowych wirusów H1N1, H3N2 i innych krążących wirusów układu oddechowego. Ponadto podtyp grypy A stał się kluczowy w identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka i/lub hospitalizowanych z nowym zakażeniem H1N1 oraz w monitorowaniu rozprzestrzeniania się epidemii
2. W badaniu tym przeanalizowano wyniki testu BinaxNOW Influenza A&B (BinaxNOW), testu 3M  R apid Detection Flu A+B (3MA+B), bezpośredniej immunofluorescencji,  hodowli R -Mix oraz panelu wirusów  oddechowych Luminex xTAG  (R  VP ) . do wykrywania grypy sezonowej, nowego wirusa H1N1 i innych wirusów układu oddechowego. Oceniono również zdolność R VP do różnicowania sezonowej H1N1, H3N2 i nowej H1N1.
3. Czułości, swoistości, wartości PPV i NPV w wykrywaniu nowego wirusa H1N1, określone przez porównanie wszystkich czterech metod testowych, były następujące: szybki antygen: 17,8%, 93,6%, 77,4%, 47,9%; DFA: 46,7%, 94,5%, 91,3%, 58,9%; R -Mix kultury: 88,9%, 100%, 100%, 87,9%; R VP: 97,8%, 100%, 100%, 97,3%. Indywidualne czułości BinaxNOW i 3MA+B w porównaniu z  hodowlą R -Mix do wykrywania nowego wirusa H1N1 wyniosły odpowiednio 9,6% i 40%. Potwierdzono, że wszystkie niepodtypowe próbki wirusa grypy A zidentyfikowane przez  R VP i przebadane za pomocą testu CDC specyficznego dla nowego wirusa H1N1  RT -PC R  są nowym wirusem H1N1.
4. Testy antygenowe R apid, DFA,  hodowla R -Mix i test xTAG  R VP wykryły nowy szczep H1N1, ale z bardzo zróżnicowaną czułością. Test  R VP zapewnił najlepszą opcję diagnostyczną, ponieważ  R VP wykazał wyższą czułość w wykrywaniu wszystkich szczepów wirusa grypy, w tym nowego H1N1, zapewnił dokładne podtypowanie wirusa grypy A i zidentyfikował znaczną liczbę dodatkowych patogenów układu oddechowego.

Identyfikacja swoistego samoreaktywnego przeciwciała IgM, które inicjuje uszkodzenie jelit/uszkodzenie reperfuzyjne.

Uszkodzenie reperfuzyjne tkanki niedokrwiennej stanowi ostrą odpowiedź zapalną, która może powodować znaczną zachorowalność i śmiertelność.

Mechanizm uszkodzenia nie jest w pełni wyjaśniony, ale ostatnie badania wskazują na ważną rolę naturalnego przeciwciała i klasycznego szlaku dopełniacza. Aby przetestować hipotezę, że uszkodzenie jest inicjowane przez specyficzne IgM, przebadaliśmy  panel hybrydom wytwarzających IgM przygotowanych z komórek otrzewnej wzbogaconych w komórki B-1.

Zeptometrix NATtrol MeningitisZidentyfikowano jeden klon, CM22, który mógł przywrócić patogenne uszkodzenie u myszy RAG -1(-/-) w jelitowym modelu niedokrwienia/reperfuzji (I/ R ) . Aktywacja in situ klasycznego szlaku dopełniacza była widoczna przez odkładanie się IgM, dopełniacza C4 i C3 w uszkodzonej tkance po biernym przeniesieniu IgM CM22. Analiza sekwencji ciężkich i lekkich łańcuchów CM22 Ig wykazała  konfiguracje linii zarodkowej z wysoką homologią z sekwencją V(H) z repertuaru B-1 i V(K) znanej polireaktywnej naturalnej IgM. Dane te dostarczają ostatecznych dowodów na to, że uszkodzenie I/ R  może być zapoczątkowane przez klonalnie swoiste naturalne IgM, które aktywują klasyczny szlak dopełniacza. To odkrycie otwiera drogę do identyfikacji I/ Rswoisty(e) własny(e) antygen(y) i wczesne zapobieganie urazom.

Klonowanie molekularne i analiza sekwencji genu kodującego LipL41, eksponowaną na powierzchni lipoproteinę patogennego gatunku Leptospira.

• Opisujemy klonowanie genu kodującego eksponowaną na powierzchni lipoproteinę leptospiralną, oznaczoną jako LipL41. W poprzednim badaniu zidentyfikowano antygen białkowy o masie 41 kDa na powierzchni Leptospira kirschneri (DA Haake, EM Walker, D.R.  Blanco, CA Bolin, JN Miller i MA Lovett, Infect. Immun. 59: 1131- 1140, 1991). W celu zaprojektowania sondy oligonukleotydowej uzyskaliśmy N-końcową sekwencję aminokwasową fragmentu trawionego proteolitycznie V8 gronkowca. Przeszukano bibliotekę Lambda ZAP II zawierającą fragmenty EcoRI DNA L. kirschneri i fragment DNA o wielkości 2,3 kb który zawierał cały strukturalny gen lipL41 został zidentyfikowany.
• Wydedukowana sekwencja aminokwasowa LipL41 będzie kodować 355-aminokwasowy polipeptyd z 19-aminokwasowym peptydem sygnałowym, po którym następuje miejsce cięcia peptydazy sygnałowej lipoproteiny LXYC.
• Rekombinowane białko fuzyjne His6-LipL41 eksprymowano w Escherichia coli w celu wytworzenia specyficznej króliczej surowicy odpornościowej. LipL41 jest solubilizowany przez ekstrakcję Triton X-114 L. kirschneri; rozdział faz powoduje podział LipL41 wyłącznie na fazę detergentową.
• Co najmniej osiem białek, w tym LipL41 i inne główne białka fazy detergentowej Triton X-114, jest wewnętrznie znakowanych podczas inkubacji L. kirschneri w pożywkach zawierających palmitynian [3H].
• Przetwarzanie LipL41 jest hamowane przez globomycynę, selektywny inhibitor lipoproteinowej peptydazy sygnałowej. Ekstrakty Triton X-100 z L. kirschneri zawierają immunoprecypitowalne OmpL1 (porynę), LipL41 i inną lipoproteinę, LipL36.

• Jednak w przeciwieństwie do LipL36, tylko LipL41 i OmpL1 były eksponowane na powierzchni nienaruszonych organizmów. Analiza immunoblot  panelu  gatunków Leptospira wykazała, że ​​ekspresja LipL41 jest wysoce konserwatywna wśród  patogenów leptospiralnych .